Terapia dużą dawką genisteiny w przypadku pacjentów z ostrym MPS II i MPS III.
W dniach 8-10 lutego 2012 w San Diego USA odbyła się Międzynarodowa Konferencja dotycząca badań nad chorobami lizosomalnymi.To co najbardziej nas interesowało to najnowsze wyniki badań nad bezpieczeństwem i dawkowaniem genisteiny syntetycznej w leczeniu MPS III i MPS II przeprowadzone przez zespół naukowców z Chicago w USA.Wstępne dane wskazują, iż duże dawki syntetycznej genisteiny są dobrze tolerowane i bezpieczne dla pacjentów poddanych terapii. Poniżej oficjalna publikacja materiałów konferencyjnych.
Terapia dużą dawką genisteiny w przypadku pacjentów z ostrym MPS II i MPS III.
Katharine Kim (a), Charlotte Dodsworth (a), Andrea Paras (a) (b), Barbara Burton (a) (b), (a) Children’s Memorial Hospital, Chicago, IL, USA, (b) Northwestern University, Feinberg School of Medicine, Chicago, IL, USA
Nie ma żadnej efektywnej terapii w przypadku neurologicznego regresu występującego w niektórych zaburzeniach MPS. Transplantacja hematopoetycznych komórek macierzystych skutecznie zatrzymuje neurologiczne symptomy występujące wśród pacjentów z ostrym MPS I jednak generalnie nie daje rezultatów w przypadku ostrego MPS II i MPS III. Udowodniono, iż genisteina redukuje syntezę GAG w wyhodowanych fibroblastach skóry pacjentów cierpiących na MPS. Sądzi się, iż około 10% zaabsorbowanej genisteiny przekracza barierę krew-mózg co stanowić może potencjalną terapię zmniejszającą substrat. U myszy z MPS IIIB, którym podawano duże dawki syntetycznej genisteiny (160 mg/kg/dzień) zaobserwowano brak niekorzystnych skutków, obniżone poziomy GAG w komórkach mózgowych i wątroby, zmniejszone zapalenie centralnego układu nerwowego i poprawę zachowania. Dlatego też zainicjowaliśmy otwarte badanie mające na celu ocenę bezpieczeństwa terapii dużymi dawkami genisteiny w przypadku pacjentów cierpiących na ostre MPS II i MPS III. Przepisano aglikon syntetycznej genisteiny w dawce 150 mg/kg/dzień. W odstępach 3-6 miesięcznych wykonywano badanie fizyczne oraz sprawdzano morfologię krwi, profil metaboliczny, poziom amylazy w surowicy, lipazy w surowicy, GAG w moczu. Zastosowano cztero punktowy system oceny (FPSS) w celu ustalenia poziomu funkcjonowania pacjentów. Do dnia dzisiejszego do badania przystąpiło 19 pacjentów, 12 płci męskiej, 7 płci żeńskiej, 3 z MPS II, i 16 z MPS III. Wiek pacjentów na początku terapii wynosił od 3 miesięcy do 18 lat. Nie zaobserwowano żadnych znaczących nieprawidłowości hematologicznych. Odnotowano lekko podwyższony poziom ALT/AST w przypadku 6/15 pacjentów, podczas gdy 1 pacjent miał minimalnie podwyższony poziom amylazy a 2/18 pacjentów miało minimalnie podwyższony poziom lipazy. Nie zaobserwowano żadnych ostrych, niekorzystnych zdarzeń związanych z podawaniem leku. Poziom GAG w moczu był bardzo zróżnicowany, u 7/13 pacjentów wykazano obniżony poziom GAG w moczu po 6 miesiącach w porównaniu do stanu początkowego. Wyniki FPSS pozostały na tym samym poziomie w przypadku 5/7 pacjentów a obniżyły się o jeden punkt w przypadku 2/7 pacjentów. Wstępne dane wskazują, iż duże dawki syntetycznej genisteiny są dobrze tolerowane i bezpieczne dla pacjentów poddanych terapii. Dalsze długookresowe badanie trwa aby dostarczyć bardziej definitywnych wniosków.
Dziękujemy za udostępnienie materiałów z konferencji Prof. Grzegorzowi Węgrzynowi Tłumaczenie z angielskiego Bartosz Knapczyk
Publikacja w języku angielskim